Το μύρτιλλο ή blueberry όπως είναι ευρέως γνωστό είναι φυτικό γένος που περιλαμβάνει 3 διαφορετικά είδη: α) V. Corrymbosum – ψηλός θάμνος, β) V. Myrtilloides – χαμηλός θάμνος, γ) V. Ashey – δενδρώδες ή λαγοκέρασος. Το πιο δημοφιλές είδος από αυτά είναι το V. Corrymbosum. Είναι θάμνος που το ύψος του κυμαίνεται από 1 έως 2 m. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε μεγάλη ποικιλία κλιμάτων από τη Βόρεια έως τη Νότια Ελλάδα. προσοχή πρέπει να δίνεται στην επιλογή ποικιλιών σχετικά με τις απαιτήσεις τους σε χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα. Άλλες ποικιλίες θεωρείται ότι είναι κατάλληλες για τη Βόρεια Ελλάδα μέχρι και τη Θεσσαλία και άλλες για τη Νότια Ελλάδα.

Το έδαφος που απαιτούν είναι όξινο (pH 4 – 6). Επειδή το ριζικό του σύστημα είναι επιφανειακό θα μπορούσε να φυτευτεί και σε εδάφη με μεγαλύτερο pH με την προϋπόθεση ότι θα ληφθούν μέτρα για την οξύνιση του εδάφους. Κατά την εγκατάσταση του οπωρώνα οι αποστάσεις φύτευσης μεταξύ των γραμμών συστήνεται να είναι 3-4,5 m και επί της γραμμής 1-2 m. Οι καρποί φέρονται σε βλαστούς του έτους και το κλάδεμα που θα πρέπει να εφαρμόζεται είναι μέτριο με στόχο την αφαίρεση των παλαιών βλαστών.

Σε πλήρη καρποφορία τα φυτά εισέρχονται το 4-5 έτος και η μέση απόδοση καρπών είναι 2- 5 kg/δένδρο. Οι ποικιλίες είναι αυτογόνιμες αλλά για ικανοποιητική καρποφορία συνιστάται η φύτευση τουλάχιστον 2 ποικιλιών. Η συγκομιδή γίνεται με το χέρι αν προορίζεται για νωπή κατανάλωση ή μηχανικά εφόσον προορίζεται για μεταποίηση. Η ωρίμανση λαμβάνει χώρα το καλοκαίρι Ιούνιο έως τα μέσα Αυγούστου και εξαρτάται από την ποικιλία και τις εδαφοκλιματολογικές συνθήκες.

Οι κυριότερες χρήσεις του μύρτιλλου είναι:

1. νωπή κατανάλωση,
2. παραγωγή χυμών και γλυκών,
3. παραγωγή αιθέριων ελαίων,
4. χρήση στη ζαχαροπλαστική,
5. εκμετάλλευση όξινων εδαφών.